dzwonią dzwonki sań…
No może trochę przesadzam. Ale na moim dachu leży całkiem autentyczny śnieg. Nie da się ukryć, że czuć już zimę. Kocica wgapia się tradycyjnie w przejeżdżające auta. Poranny obchód musi się odbyć.
Dopiero wtedy można poleniuchować przez resztę dnia. Mysz się leni odwrotnie. Troszkę do śniadania, a potem biorę się do pracy. Dziś akurat małe zakupy przed południem, na okoliczność nadchodzącej zimy, czyli ciepła kurteczka. W tym roku, po raz pierwszy od czasów dzieciństwa, udało mi się znaleźć ciepłe zimowe buty. Do eleganckiego płaszcza się może nie nadają, ale są całkiem zgrabne w towarzystwie kurtki. Wobec powyższego, pełna optymizmu, ruszam na polowanie Życzcie mi powodzenia
