Gdzieś na dnie
To tu gdzie jestem nie ma słońca
Gdzieś tam też
Mieszkają chwile te najlepsze...
Bo miałam przyjechać na trochę dłużej niż weekend, całymi dniami być sama ze sobą, a wieczorami z rodziną i znajomymi. Zostałam okrągły tydzień i odniosłam niejakie sukcesy w drugiej części planu. Dziś, w przeddzień wyjazdu, udało mi się nareszcie wykroić kilka chwil dla siebie. Trochę przed południem na pisanie i czytanie - jak kropla rosy na pustyni. I odrobinę wieczorem na spacer w towarzystwie Pani Kreski i własnych niewyprasowanych myśli. O wiele za mało. I nie wiem skąd wziąć więcej. A potrzebuję. Potrzebuję więcej czasu ze sobą. Ta świadomość, to w sumie też już pewien sukces. Może się jakoś ogarnę.
Też tego potrzebuję dla siebie. Nie zawsze wychodzi.
OdpowiedzUsuń